1_پیامبر اکرم(ص):
لا یَرضَی اللهُ مِنّی اِلّا اَن اُبَلِغَ ما اَنزَلَ اللهُ اِلَیَّ فی حَقِّ عَلّی.
خداوند از من خشنود نخواهد شد مگر اینکه آنچه در حق علی فروفرستاده به گوش شما برسانم.
2_ وَاعلَموا أنَّ اللهَ قَد نَصَبَهُ لَکم وَلّیاً واماماً
وبدانید که خداوند اورا (علی را)برایتان صاحب اختیار وامام قرار داده است.
3_ ثُمَّ مِن بعدی عَلّیُ ولیُّکم وامامُکم بِاَمرِالله
پس ازمن به فرمان پروردگار،علی صاحب اختیار وامام شماست.
4_ ثَمَّ اِلامامَةُ فی ذُرّیتی مِن وُلدِهِ اِلی یَومٍ تَلقَونَ اللهَ ورسولَهُ.
سپس امامت درفرزندان من از نسل علی خواهد بود این
قانون تابرپایی رستاخیز که خدا ورسول اورا دیدار کنید،دوام دارد.
5_ لا حَلالَ اِلّا اَحَلَّهُ اللهُ ورَسولُهُ وهُم ولا حرامَ اِلّا ماحَرَّمَهُ اللهُ
علیکم ورسولُهُ وهم.
هیچ حلالی نیست مگرانچه خدا ورسولش وامامان حلال دانند
وهیچ حرامی نیست مگر آنچه آنان حرام و ناروا دانند.
6_ فَضِّلُوهُ. مامِن عِلمٍ اِلّا وقَدأحصاهُ اللهُ فِیَّ،وکُلُّ عِلمٍ عُلِّمتُ
فَقَد أحصَیتُهُ فی إمامِ المُتّقین،ومامِن عِلمٍ اِلّا وقَد عَلَّمتُهُ عَلیّاً...
اورابرتر بدانید.چراکه هیچ دانشی نیست مگر اینکه خداوند آنرا
درجان من نبشته ومن نیز آنرا درجان پیشوای پرهزکاران،علی،ضبط کرده ام و هیچ علمی نیست مگر اینکه
به علی آموخته ام...
7_ و هُوَالامامُ المبینُ الّذی ذَکَرَهُ اللهُ فی سورةِ یس: ((وَکُلَّ
شی ءٍ أحصَیناهُ فی إمامٍ مبین))
او (علی)پیشوای روشنگر است که خداوند اورا در سوره یس
یاد کرده که:((ودانش هرچیز را در امام روشنگر برشمرده ایم.))
8_ فَهُوَالّذی یَهدی إلی الحَقِّ و یَعمَلُ بِهِ وَیُزهِقُ الباطلَ ویَنهی
عَنه...
او (علی)شمارا بسوی حق هدایت میکند و خودنیز به آن عمل
می نماید و باطل رانابود میکند ومردم راازآن بازمی دارد.
9_ اَوّلَ مَن امَنَ بِاللهِ ورسولِهِ، لَم یَسبِقهُ اِلی الایمانِ بی اَحَدُ
والّذی فَدی رسولَ الله بِنَفسِهِ...
او نخستین مومن به خدا ورسول اوست وکسی درایمان بر او
سبقت نگرفته وهمو جان خود را فدای رسول الله نموده است.
10_ والذی کانَ مَعَ رسولِ اللهِ ولا اَحَدَ یَعبُدُ اللهَ مَعَ رسولِهِ مِن
الرجالِ غیرُهُ.
تنها اوبود که همرا رسول خدا عبادت خداوندمی کرد هنگامیکه
هیچ یک ازمردان،همرا با پیامبر به عبادت نمی پرداخت.
11_ اَوَّلَ الناسِ صلاةً و اَوّلُ مشن عَبَدَاللهَ معی.
علی (ع) اولین نمازگزار و پرستشگر خدا به همراه من بود.
12_ اَمَرتُهُ عَنِ اللهِ أن یَنامَ فی مَضجَعی،فَفَعَلَ فادیاً لی بِنَفسِهِ.
ازسوی خداوند به اوفرمان دادم تا (درشب هجرت)در بستر من
بیارامد واونیز فرمان بردو پذیرفت که جان خود رافدای من کند.
13_ معاشِرَ الناس!فَضِّلوهُ فَقَد فَضَّلَهُ اللهُ،وَاقبلُوهُ فَقَد نَصَبَهُ اللهُ.
همان مردمان!اورابرتر بدانید که خداوند اورا برگزیده و پیشوایی
اورابپذیریدکه خداوند اورا منصوب کرده است.
14_ مَعاشِرَ الناس! اِنَّهُ إمامُ مین اللهِ ولَن یَتوبَ اللهُ عَلی أحَدٍ
أنکَرَ ولایَتَهُ ولَن یَغفِرَلَهُ...
همان مردمان! اواز سوی خداامام است وهرگز توبه ی منکرولایت را نپذیرد واورا نیامرزد.
15_ فَاحذَروا أن تُخالِفوهُ فَتَصلوا ناراً وقودُها الناسُ و الحجارةُ
اُعِدَّت لِلکافرین.
ازمخالفت اوبهراسید وگرنه درآتشی درخواهید شد که هیزم
آن مردمانند و سنگ،آتشی که برای حق ستیزان آماده شده است.
16_ فَمَن شَکَّ فی ذلِکَ فَقَد کَفَرَ کُفرَ الجاهلیّةِ الأولی
آن کس که درآن (راستی ودرستی سخنان امروزم)شک
کند،به کفر جاهلیت نخستین درآمده است.
17_ ومَن شَکَّ فی شَی ءٍ مِن قولی هذا فَقَد شَکَّ فی کُلِّ
مااُنزِلَ اِلَیَّ...
وتردید درسخنان امروزم ،همسنگ باتردید درتمامی محتوای رسالت من است.
18_ ومَن شَکَّ فی واحدٍ من الائِمَةِ فَقَد شَکَّ فی الکُلِّ
مِنهُم،والشاکُّ فینا فی النار.
و شک درامامت یکی ازامامان به سان شک ونابودی درتمامی
آنان است وهرآینه جایگاه ناباوران ما،آتش دوزخ است.
19_ مَلعونُ ملعون، مَغضوبُ مغضوب مَن رَدَّ عَلَیَّ قَولی هذا ولم
یُوافقهُ.
ملعون است ملعون است،موردغضب است مورد غضب است
کسی که این گفته را بپذیرد وباآن موافقت نکند.
20_ ألا! اِنَّ جَبرئیلَ خَبَّرَنی عَن اللهِ تَعالی بذلِکَ ویَقولُ:(( مَن
عادی علیّاً ولَم یَتَوَلَّهُ فَعَلیهِ لعنَتی وغَضَبی.))
بدانید جبرئیل از سوی خدا خبرم داد:((هرآنکه باعلی بستیزد
وولایت اورانپذیرد،نفرین وخشم من براوباد.))
روز پدر