گفتاری چند ازمعصومین(پیامبر اکرم)

رسول اکرم(ص):

آیا به شمابگویم که چرا مومن،مومن نامیده شده است؟

چون جان ومال مردم از تعرض اودرامان است.

رسول اکرم(ص):

انسان،مومن نیست مگر آن که دلش بازبانش یکی باشد و

زبانش با دلش. گفتارش با کردارش ناسازگار نباشد و همسایه

اش از گزند او درامان باشد.

رسول اکرم(ص):

سه چیز است که هر کس داشته باشد ایمانش کامل است:

مردی که درراه خدا از سرزنش هیچ نکوهش گری نهراسد و

در هیچ کار خود ریا وخودنمائی نکند و هرگاه دو چیز براو عرضه

شود که یکی دنیایی است ودیگری آخرتی،کر آخرت را بردنیا

ترجیح دهد.

پیامبر اکرم(ص):

مومنان،خیرخواه ودوستداریکدیگرندهرچندخانه هاوبدنهایشان

از هم دور باشد.وتبهکاران نسبت به یکدیگردغلکارندوهمیاری

ندارند،هرچندخانه هاوبدنهایشان گرد هم باشد.

پیامبراکرم(ص):

هرکه ازکارنیک خودشادمان باشدوازکاربدخویش ناراحت،او

مومن است.

پیامبراکرم(ص):

برترین ایمان،این است که بدانی خداوندهمه جاباتوست.

پیامبراکرم(ص):

مومن بااشتهای خانواده ی خودغذا می خورد ومنافق،خانواده

اش بااشتهای اوغذا میخورند.

پیامبراکرم(ص):

هرکس،بیشترین فکروتلاشش رسیدن به خواهش های

نفسانی باشد،حلاوت ایمان از قلبش گرفته شود.

پیامبر اکرم(ص):

مومن دردنیاهمچون بیگانه وغریب است،به عزت آن خو نمی

گیرد و از خواری آن نمی نالد.

پیامبراکرم(ص):

مومن،نزد خدا گرامی تر از فرشتگان مقرب اوست.

پیامبراکرم(ص):

دوخصلت است که درمومن گیر نمی آیند:

بخل و بدگمانی به روزی.

پیامبراکرم(ص):

مومن ابتداسلام میکند ومنافق می گوید باید به من سلام

کنند.

پیامبر اکرم(ص):

آزمندی وایمان،هرگز باهم در قلب بنده جمع نمی شوند.